03 Kemphanen en aapjes kijken
15 september 2019 - Ubud, Indonesië
Inmiddels ben ik alweer een hele dag in Ubud. En aangezien het tenslotte al bijna 4 oktober is, wordt dit een heus dierenblog. Gisteren heb ik wat door de stad geslenterd en kwam ik zomaar pardoes uit bij een 'crowded´hoekje. Daar moest ik het mijne van weten... Wat bleek? Zo'n tachtig mannen (echt geen enkele vrouw!) hadden zich verschanst rond een soort boksring (waarom heten die dingen in godsnaam ring, als ze altijd vierkant zijn?). In het midden stonden twee mannen het zaakje op te butsen en ondanks mijn zeer beperkte kennis van het Indonesisch was me gauw duidelijk: hier diende gegokt te worden. Wie gaat hier winnen? En het waren geen mannen maar hanen die om de eer streden... . Toen er kennelijk genoeg was ingelegd, brachten de mannen hun hanen voorzichtig wat dichter bij elkaar, zodat ze elkaar konden besnuffelen en pikken. Toen de menigte tot volop juichen was aangezet, werden de hanen echt losgelaten. Ze vlogen op elkaar af. Allebei hadden ze (ik denk een vlijmscherp) mesje om hun rechterpoot om de strijd wat bloederiger te maken. Het oog wil tenslotte ook wat. Het werd een flink gevecht en de veren vlogen in het rond... Het publiek keek ademloos en vol spanning toe.
Na een paar minuten leek de ene haan knock-out. Hij bleef gedwee liggen maar leefde nog wel. Ze werden uit mekaar gehaald. ,,Finished''? vroeg ik aan mijn buurman. Hij knikte.
Goh, jammer, de strijd was toch nog niet beslist, bedacht ik. Ik schrok van mijn eigen lugubere gedachte maar na enkele seconden herinnerde ik me hypocriet dat ik gisteren nog een lekker bordje 'orange chicken' had gegeten.... Tja...
In een hoek van de ring stonden een stuk of acht boodschappentassen met een rits, waarin van alles bewoog. Daarin zat een flink aantal potentiele vechters die wachtten op de twijfelachtige eer om hun mannelijkheid te bewijzen..
Het was duidelijk dat het vervolg van die ene wedstrijd wel enige tijd op zich zou laten wachten, dus ben ik toch maar weggegaan. Het leverde enkele mooie foto's op.
Vandaag heb ik Monkey Forest bezocht. Een 'must see' in Ubud. Ik had het al ooit gezien maar nu was het volgens mij wel veel toeristischer. Afin, ook hier genoot ik. De apen lopen gewoon door het 'oerwoud' en de toeristen lopen er tussendoor. Maar let op je spullen, want de apen zijn bijzonder brutaal en grissen zo je camera of telefoon uit je handen! Ook hier kon ik mooie plaatjes schieten die -geknipt- hele mooie close-ups opleverden.
Terwijl ik dit schrijf zit ik in de tropische avond op mijn eigen terrasje. Mijn kamer is namelijk een soort tweekappertje met een eigen voordeur en terras dus. Heerlijk. Op de achtergrond klinkt live een Engels liedje. Dichterbij hoor ik nu en dan een vreemd geluid. Gekko? Vreemd soort kikker? Zoiets. Prachtig dus. En dat ook het weer vandaag fantastisch was, hoef ik natuurlijk niet uit te leggen. Dit is Bali, lieve lezer.
Groetekus Tineke
Geniet er echt van en 'zie' mijn eigen herinneringen weer zo op mijn netvlies...
Hiervoor dank.
Pas op voor de brommers... daar gelden andere regels dan hier in Nederland... geen dus! (Voor 't geval je daar aan zou denken om er een te huren)
wij hadden vandaag (zondag) ook 'n zeldzaam mooie zonnige dag.
Die boksring... denk ik nog even rustig over na voordat ik'm ga opzoeken.
Geniet lekker verder ;)