11 Crocs en een kapotte laptop

Na ruim een week complete radiostilte, hier dan weer een bericht van mij. Vorige week dinsdag was mijn laptop van de tafel op de stenen vloer gevallen en dat vond het beeldscherm niet fijn. Het gaf daarna alleen maar rare strepen en geen beeld… Oeps. Kapot. Dat was dinsdags. Ik zou donderdags met de Greyhound doorreizen naar Darwin dus ik besloot om dan maar te wachten met laten repareren. Een nieuw screen in een niet-gangbare maat (12,5 inch) is vast niet op voorraad hier….

Afin, ik heb die twee dagen toch gebruikt om wat leuks te doen, onder meer naar de Hot Springs van Katherine. Wat mooi, wat een zijdezacht water en wat een rust, zo alleen met dat Duitse jonge stelletje.

Maar… jammer… Er waren kennelijk meer mensen die deze goddelijke plek kennen en na een uur of zo was het een stuk drukker met flink wat jongelui en een gezin met zes kinderen die met veel lawaai en gespetter van het bruggetje sprongen. Wat overigens verboden was, stond er op het bord. Maar ja, als de ouders niks zeggen…. Ook kwam er een ouder echtpaar (zeg maar van mijn leeftijd ongeveer, haha) met twee poedels die hun hondjes en zichzelf kennelijk een lekker verkoelend bad hadden beloofd. Maar ook die hondjes mochten er niet in. Ook dat was verboden volgens het bord, en daar heb ik ze toch even op gewezen… Ik stoot nu veel hondenliefhebbers tegen het zere been, ik weet het. Maar ik vind honden in mijn ’zwembad’ nou eenmaal niet zo fris…

Afin het was heerlijk. Ik moest er te voet naar toe, zo’n vier kilometer lopen. Het was op dat moment 41 graden. Echt waar. Gewoon, officieel, volgens de berichten. Dat is verdomde heet, al moet ik zeggen dat er een lage luchtvochtigheid heerst, waardoor je amper zweet. Hier (Darwin) is het met 32 graden veel benauwder. Katherine was verder een vrij saai stadje. Jammer. 

Op donderdag ben ik met de Greyhound naar Darwin vertrokken. Daar zat ik midden in het centrum van deze bruisende en hele mooie stad. Het ligt aan zee (al is er weinig strand) en bijna elke avond genoot ik van een mooie zonsondergang. Ik ben een dag mee naar de Adelaide rivier geweest voor een boottocht om krokodillen te zien. Nou, die zaten er zat! In die rivier zo’n tienduizend, volgens de gids. Vanaf de boot werd hen een stuk vlees voorgehouden waarna ze sprongen om dat te pakken te krijgen. Het lijkt alsof hen dat is aangeleerd maar volgens dezelfde gids springen ze al eeuwen. Ook om vogels en zo te vangen. Ze (zoutwatercrocs) eten alles waar vlees aan zit. Spectaculair was het wel. De foto’s zijn minder scherp dan ik wilde, maar ja, met zoveel beweging krijg je dat altijd…  

Gelukkig zat hier een winkel die mijn laptop-screen kon vervangen. Dat moest wel besteld worden. Vanochtend (dinsdag) kreeg hij het binnen en vanmiddag was het klaar. Goh, wat was ik blij. Want hier gebruik ik de laptop veel; mijn foto’s zet ik erop, en dan bekijk, sorteer en bewerk ik ze. Ik heb er een flink aantal boeken op staan en dit blog schrijf ik erop. Ik ben geen TV-kijker dus dat zijn vooral de dingen die ik ’s avonds doe. 

In Darwin heb ik verder The Waterfront gezien, een prachtig nieuw aangelegd gebied met oude houten steigers, winkeltjes, restaurantjes, een natuurzwembad van zeewater en een zwembad met nagemaakte golfslag. Prachtige plek! Ook een markt op zondagavond was leuk. Gisteren heb ik het grote stadsmuseum bezocht en vanochtend nog de Crocosaurus Cove met opnieuw levende en nu ook opgezette krokodillen en veel levende reptielen. Daar had ik achteraf toch wel moeite mee. De dieren leven allemaal toch in gevangenschap en lijken zo timide en eenzaam…. Met doffe huid enzo. Ik vond het maar niks!

Morgenochtend vertrek ik naar Cairns. Dat wordt een lange rit met de Greyhound van wel 42 uur! Het is 2500 kilometer en op sommige sites staat zelfs 3000 km... Kennelijk rijdt de Greyound niet elke dag deze route, merkte ik. Dat dacht ik wel… maar dat is dus niet zo. Ik kan weliswaar in twee etappes reizen maar dan moet ik halfweg in een klein stadje waar echt niks te doen is, zes dagen verblijven. Dus dan maar in een keer en even op de tanden bijten. Gewapend met een gerepareerde laptop vol ongelezen boeken (met dank aan broer Maarten!), drie gekookte eitjes, yoghurtjes, cashewnoten, fruit, kaas en crackers moet het lukken. Zo niet dan is er elk etmaal een keer of vier een flinke stop waar je volop junkfood kunt eten…

Nadien horen jullie weer van mij! (want de wifi in de Greyhound is niet zo sterk als de advertenties beweren…)

Groetekus Tineke

Blog 22 oktober 2019