In Ubud

Hallo lieve luitjes,

Dinsdag 10 oktober:

Nou, ga er maar eens lekker voor zitten. Hier ben ik weer!

Ik heb vandaag mijn trip naar mijn volgende bestemming Ubud gecombineerd met een dagtrip. Dat lijkt me wel praktisch. Billy, de chauffeur die mij van het vliegveld haalde, doet zulke trips ook en die heb ik daarvoor gevraagd.

Ik heb zodoende zelf enkele highlights uitgezocht en de eerste is Jatiluwih, waar de mooiste rijstvelden van Bali liggen. Ze behoren tot het Unesco Werelderfgoed.

Nou, en mooi zijn ze. Waaauw. Prachtig. Kijk maar eens naar de foto’s, die spreken voor zich.

Aansluitend ben ik naar een Reptielenpark geweest. Ook erg mooi, al moet ik zeggen dat ik er toch ook wel altijd moeite mee heb. Die beesten lijken zich steeds in de verste hoek van hun hok te verstoppen en erg gelukkig zien ze er ook niet uit. Al houd ik het wel in stand door hier naar toe te gaan, besef ik.

Ik vraag aan een verzorger hoe het gaat: ze worden enkel ‘alleen’ gezet als ze in het wild ook solistisch leven. Leven ze met tweeën of in groepjes, dan doen ze dat in het park ook. Afin, dat is dan wel weer mooi…  Overigens zitten er ook exemplaren die in de natuur al zijn uitgestorven…  

De derde bestemming is een waterval maar die heb ik geskipt. Afgelopen nacht heb ik ontzettend slecht geslapen, maar zo’n twee uur en dat ga je voelen als je uren in de weer bent in die warme zon…

Wel heb ik met Billy een bijzondere lunch bij een klein eettentje voor alleen locals: 

‘Lust je varkensvlees’ vraagt hij nog. ‘Ja hoor,’ antwoord ik gewillig, al ben ik niet zo gek op varkensvlees… Vervolgens krijgen we een super spicy soepje met een onbestemd stuk erin dat het midden houdt tussen bot, vlees en vet. Van alles wat, schat ik, en heb het niet opgegeten. Gelukkig, Billy legt het ook naast zich neer. Het is kennelijk bedoeld om de soep van te trekken. Dan zal dat wel zo horen, bedenk ik dankbaar. De soep is bedoeld om de rest van het eten mee te ‘besprenkelen’.  

Die rest is een flinke kom rijst en een apart bord met van alles. Stukjes vlees, stukjes groenten, twee stokjes saté en een onbestemd stukje van zo’n 6 bij 6 centimeter. ,Kijk’ legt Billy gewillig uit, ‘dit is het lekkerste, het is een soort chips. Heel krokant. Het knispert en kraakt lekker in je mond. Het is de huid van het varken, zie je wel. Je kunt het goed zien’. En inderdaad, ik zie allemaal kleine stekeltjes. Uiteraard heb ik het geproefd maar het idee vind ik toch niet aantrekkelijk. Billy begrijpt het gelukkig wel.

In Ubud heb ik een hotelletje voor vijf nachten met een zwembad. Heerlijk.

Woensdag 11 okt:

Vannacht ook weer niet zo veel geslapen. Het zal de jetlag wel zijn, al had ik daar eerder nooit zo’n last van.

Daarom heb ik een lui dagje. Eerst wat gerommeld op de kamer en ‘s middags naar Monkey Forest. Voor wie hier nooit is geweest: Monkey Forest is een soort oerwoud redelijk in het midden van de stad waar een gigantische kolonie apen leeft. Ze zijn niet agressief maar wel heel brutaal. Als je niet oplet, ben je meteen je waterflesje of erger nog, je camera of gsm kwijt! Echt waar! Er lopen overal paden en de natuur is er prachtig.  Ik ben er al twee keer eerder geweest bij mijn vorige bezoeken aan Bali en ik weet dus wat ik kan verwachten…

Ik heb er mooie plaatjes kunnen schieten. Vooral die van de moederapen met een jong zijn vertederend.

Afin dat was het weer. Tot gauw en dank voor al jullie leuke reacties!

Liefs en groetekus Tineke

PS: voor wie wil: onder 'video's' staat een kostelijk filmpje van een aap... en ik heb zojuist nog een jaloersmakende foto van mijn balkonuitzicht toegevoegd.